Solidarność międzypokoleniowa w energetyce

Fundacja Instrat wraz ze Stowarzyszeniem Młodzi Liderzy w Energetyce (MLE) prezentuje raport pt. Intergenerational solidarity in energy transition. Developing the concept for Poland, autorstwa Michała Hetmańskiego i Jana Zygmuntowskiego (Instrat) oraz Joanny Rycerz i Katarzyny Szwarc (MLE).

 

Prezentacja odbyła się podczas szczytu klimatycznego w Katowicach COP24 pod patronatem partnera MLE – Polskich Sieci Energetycznych. W debacie nad raportem udział brali:

 

Kamil Wyszkowski – United Nations Global Compact
Marzena Chodor – Paris Comittee on Capacity-Building
Krystian Kowaleski – World Energy Council
Katarzyna Szwarc – Młodzi Liderzy w Energetyce
Michał Hetmański – Fundacja Instrat (moderacja)

 

Wnioski:

 Idea zrównoważonego rozwoju opisana w tzw. Brundtland Report w 1987 roku wymaga dziś aktualizacji i nieustannego rozszerzania. W kontekście sprawiedliwej transformacji energetycznej, należy ją rozpatrywać w wymiarze międzypokoleniowym i odnosić się do niej w kluczowych dokumentach strategicznych państwa, takich jak Polityka Energetyczna Polski 2040.

 Solidarność w kontekście górnictwa i energetyki była rozumiana do tej pory tylko jako instrument wsparcia pracowników z wygaszanych zakładów, zaś koszty takich programów finansowało całe społeczeństwo.

 Zmiany klimatyczne mogą okazać się najostrzejsze nie dla istniejących, ale przyszłych pokoleń. Dlatego należy wdrażać polityki publiczne oraz długoterminowe strategie firm energetycznych oparte o aspekt solidarności międzypokoleniowej.

 Opóźnianie transformacji energetycznej jawnie przeczy solidarności międzypokoleniowej. Nadrzędnym jej celem powinno być zapewnienie powszechnego dostępu do czystej i dostępnej cenowo energii całemu społeczeństwu i gospodarce. Kluczowymi założeniami w spełnieniu tego celu powinny być redukcja ubóstwa energetycznego wśród wykluczonych oraz zachowanie i poprawa konkurencyjności polskich przedsiębiorstw.

 Budowanie potencjału (capacity building) to ważny element transformacji energetycznej w krajach rozwijających się.

Wiedza o innowacjach technologicznych i organizacyjnych w energetyce stanowi dobro publiczne i powinna być dostępna dla wszystkich aktorów rynku, nie tylko dużych koncernów energetycznych.

 Operatorzy sieci przesyłowych również mogą pełnić rolę instytucji wytaczających ścieżkę zrównoważonego rozwoju. Projektowanie i budowa nowej infrastruktury przesyłowej czy założeń systemów handlu energią powinno uwzględniać nowy kształt rynku wytwórców i odbiorców energii – radykalnie inny od zcentralizowanych systemów z XX wieku.

 Operatorzy sieci dystrybucyjnych pełnią kluczową rolę w transformacji energetycznej. Zwykłe poszerzanie dostępu do sieci i stabilności dostaw musi być rozszerzone o wdrażanie innowacji w zarządzaniu popytem na energię (smart metering, DSR) oraz tworzeniu klastrów energii.

 

Skip to content